Ξέρεις πως σε θέλω, ξέρεις πως πονώ
όταν τις νύχτες σε ψάχνω και αυτοκτονώ
μ’ έχεις απορρίψει, όλο με γελάς
κοντεύει να μου στρίψει και εσύ το γλεντάς
Ως εδώ! δε θέλω να σε ξαναδώ
εσύ με ρίχνεις στο γκρεμό
δε θέλω να σε ξαναδώ
Απ’ τους φίλους μ’ έδιωξες, μοναχός μου ζω
στα μέτρα σου μ’ έφερες, πες μου πως θα βγω
απ’ αυτό το βούρκο που μ’ έριξες εσύ
στο ψυχιατρείο μ’ έστειλες γιατί
Ως εδώ! δε θέλω να σε ξαναδώ
εσύ με ρίχνεις στο γκρεμό
δε θέλω να σε ξαναδώ
|
Kséris pos se thélo, kséris pos ponó
ótan tis níchtes se psáchno ke aftoktonó
m’ échis aporrípsi, ólo me gelás
kontevi na mu strípsi ke esí to glentás
Os edó! de thélo na se ksanadó
esí me ríchnis sto gkremó
de thélo na se ksanadó
Ap’ tus fílus m’ édiokses, monachós mu zo
sta métra su m’ éferes, pes mu pos tha vgo
ap’ aftó to vurko pu m’ érikses esí
sto psichiatrio m’ éstiles giatí
Os edó! de thélo na se ksanadó
esí me ríchnis sto gkremó
de thélo na se ksanadó
|