Μη μελαγχολείς ψάχνεις να βρεις
αυτό που όλοι τους ζητούν
Μια Κυριακή, μια εκδρομή
μια αγκαλιά μέσα να μπουν
Κι ένα φιλί μια απειλή
ένα φτερούγισμα τρελό
και μια φωτιά που να διψά
για της αγάπης το νερό
Χαμογέλασε
πάει πέρασε
ότι έγινε, έγινε μωρό μου
τώρα εγώ είμαι εδώ
να σου τραγουδώ
να σου λέω το πόσο σ’ αγαπώ
Μη μελαγχολείς αφού μπορείς
απλά να ζήσεις τη στιγμή
Καινούργιο φως σαν πυρετός
μη ψάχνεις άλλη αφορμή
Να με κοιτάς να μου ζητάς
δεν έχω όρια για ουρανό
και θα ‘σαι εσύ γλυκό κρασί
να σε μεθύσω, να σε πιω
Χαμογέλασε
πάει πέρασε
ότι έγινε, έγινε μωρό μου
τώρα εγώ είμαι εδώ
να σου τραγουδώ
να σου λέω το πόσο σ’ αγαπώ
|
Mi melagcholis psáchnis na vris
aftó pu óli tus zitun
Mia Kiriakí, mia ekdromí
mia agkaliá mésa na bun
Ki éna filí mia apilí
éna fterugisma treló
ke mia fotiá pu na dipsá
gia tis agápis to neró
Chamogélase
pái pérase
óti égine, égine moró mu
tóra egó ime edó
na su tragudó
na su léo to póso s’ agapó
Mi melagcholis afu boris
aplá na zísis ti stigmí
Kenurgio fos san piretós
mi psáchnis álli aformí
Na me kitás na mu zitás
den écho ória gia uranó
ke tha ‘se esí glikó krasí
na se methíso, na se pio
Chamogélase
pái pérase
óti égine, égine moró mu
tóra egó ime edó
na su tragudó
na su léo to póso s’ agapó
|