Χαμόγελο, σου ζήτησα, κι αγάπη να μου δώσεις,
κοντά σ’ εσένα ήθελα ζωή να μοιραστώ,
προτού περάσει ο καιρός, και πριν να με προδώσεις,
προτού να δω ποια ήσουνα και πριν να κουραστώ.
Ήτανε πολλά τα όνειρά μου,
ήταν τόσα σαν την άμμο του γιαλού,
μου `λεγες κι εσύ τόσα πολλά, θυμήσου πόσα,
όμως έφυγες αλλού.
Δεν ήξερα τι ήθελες και ήθελα να μάθω,
γιατί τα μάτια έκλεινες και πήγαινες αλλού,
με τρόμαζε η σκέψη μου, φοβόμουν μη σε χάσω,
μην φτάσει εκείνη η στιγμή του μαύρου χωρισμού.
Ήτανε πολλά τα όνειρά μου,
ήταν τόσα σαν την άμμο του γιαλού,
μου `λεγες κι εσύ τόσα πολλά, θυμήσου πόσα,
όμως έφυγες αλλού.
|
Chamógelo, su zítisa, ki agápi na mu dósis,
kontá s’ eséna íthela zoí na mirastó,
protu perási o kerós, ke prin na me prodósis,
protu na do pia ísuna ke prin na kurastó.
Ήtane pollá ta ónirá mu,
ítan tósa san tin ámmo tu gialu,
mu `leges ki esí tósa pollá, thimísu pósa,
ómos éfiges allu.
Den íksera ti ítheles ke íthela na mátho,
giatí ta mátia éklines ke pígenes allu,
me trómaze i sképsi mu, fovómun mi se cháso,
min ftási ekini i stigmí tu mavru chorismu.
Ήtane pollá ta ónirá mu,
ítan tósa san tin ámmo tu gialu,
mu `leges ki esí tósa pollá, thimísu pósa,
ómos éfiges allu.
|