Πως μπορείς,
και γίνεσαι δάκρυ στα μάτια μου πάλι,
πως μπορείς,
και γίνεσαι πόνος τα βράδια μου, πες μου,
πως μπορείς,
μη μου λες πως ήρθε το τέλος, τα όνειρα μένουν,
έχουμε τόσα πολλά, πολλά που μας δένουν.
Τίποτα δεν έχει ακόμα τελειώσει,
τη χαριστική βολή μη μου δώσεις,
δεύτερη φορά δε θ’ αφήσω να με πληγώσεις.
Πως μπορείς,
και χάνεσαι όταν σε νοιάζομαι, πες μου,
πως μπορείς,
να φεύγεις κι εγώ σε χρειάζομαι, πες μου,
πως μπορείς,
μη μου λες πως ήρθε το τέλος, τα όνειρα μένουν,
έχουμε τόσα πολλά, πολλά που μας δένουν.
Τίποτα δεν έχει ακόμα τελειώσει,
τη χαριστική βολή μη μου δώσεις,
δεύτερη φορά δε θ’ αφήσω να με πληγώσεις.
|
Pos boris,
ke ginese dákri sta mátia mu páli,
pos boris,
ke ginese pónos ta vrádia mu, pes mu,
pos boris,
mi mu les pos írthe to télos, ta ónira ménun,
échume tósa pollá, pollá pu mas dénun.
Típota den échi akóma teliósi,
ti charistikí volí mi mu dósis,
defteri forá de th’ afíso na me pligósis.
Pos boris,
ke chánese ótan se niázome, pes mu,
pos boris,
na fevgis ki egó se chriázome, pes mu,
pos boris,
mi mu les pos írthe to télos, ta ónira ménun,
échume tósa pollá, pollá pu mas dénun.
Típota den échi akóma teliósi,
ti charistikí volí mi mu dósis,
defteri forá de th’ afíso na me pligósis.
|