Ξημερώματα Σαββάτου
Έχει τόση παγωνιά
Και μιλάω με τη σιωπή σου
Στου σπιτιού την ερημιά
Αποφάσισες να φύγεις
Κάποια νύχτα σαν κι αυτή
Κι από τότε με σκοτώνει
Το δικό σου το γιατί
Κι όπως ξημερώνει
Με ματώνει εάν σ’ αγαπώ
Ξημερώματα Σαββάτου
Γίνομαι κομμάτια δυο
Άλλο πια δεν την παλεύω
Αν δεν είσαι εσύ εδώ
Ξημερώματα Σαββάτου
Μη ρωτήσεις το γιατί
Θα παρεκτραπώ κι ας έρθουν
Να με πάρουν σηκωτή.
Ξημερώματα Σαββάτου
Η αγάπη μια ρωγμή
Ας γινόταν να γυρίσεις
Μονάχα για μια στιγμή
Αποφάσισες να φύγεις
Κάποια νύχτα σαν κι αυτή
Κι από τότε με σκοτώνει
Το δικό σου το γιατί
Κι όπως ξημερώνει
Με ματώνει εάν σ’ αγαπώ
Ξημερώματα Σαββάτου
Γίνομαι κομμάτια δυο
Άλλο πια δεν την παλεύω
Αν δεν είσαι εσύ εδώ
Ξημερώματα Σαββάτου
Μη ρωτήσεις το γιατί
Θα παρεκτραπώ κι ας έρθουν
Να με πάρουν σηκωτή.
|
Ksimerómata Savvátu
Έchi tósi pagoniá
Ke miláo me ti siopí su
Stu spitiu tin erimiá
Apofásises na fígis
Kápia níchta san ki aftí
Ki apó tóte me skotóni
To dikó su to giatí
Ki ópos ksimeróni
Me matóni eán s’ agapó
Ksimerómata Savvátu
Ginome kommátia dio
Άllo pia den tin palevo
An den ise esí edó
Ksimerómata Savvátu
Mi rotísis to giatí
Tha parektrapó ki as érthun
Na me párun sikotí.
Ksimerómata Savvátu
I agápi mia rogmí
As ginótan na girísis
Monácha gia mia stigmí
Apofásises na fígis
Kápia níchta san ki aftí
Ki apó tóte me skotóni
To dikó su to giatí
Ki ópos ksimeróni
Me matóni eán s’ agapó
Ksimerómata Savvátu
Ginome kommátia dio
Άllo pia den tin palevo
An den ise esí edó
Ksimerómata Savvátu
Mi rotísis to giatí
Tha parektrapó ki as érthun
Na me párun sikotí.
|