|
Μάγοι λύγισαν στο δρόμο
τ’ άστρο είχε χαθεί
στο ταξίδι σου στο χρόνο
αλμυρό νησί.
Πήρε γεύση από χώμα γεύση από νερό
χαμογέλασες στον κόσμο ένα πρωινό
χαμογέλασες στον κόσμο ένα πρωινό
πήρε γεύση από χώμα γεύση από νερό.
Στη Φαιστό ο ήλιος
στην Κνωσσό το χρώμα
άκου οι σειρήνες τραγουδούν.
Χνούδεψε το πρόσωπό σου
στο μυαλό φυγή
έλα που κέντρα γνώσης
χάσκουν σαν πληγή.
Μια πληγή που στάζει αίμα κι έχεις προδοθεί
νεκροζωντανή εικόνα που έχεις ξεχαστεί
νεκροζωντανή εικόνα που έχεις ξεχαστεί
μια πληγή που στάζει αίμα κι έχεις προδοθεί.
Στης ελπίδας το λιμάνι
κάτι ναυαγεί
είναι οι γλάροι λερωμένοι
θάλασσα νεκρή.
Πόλη που σε καταπίνει σαν παραδοθείς
μια σοφία θα σε σπρώχνει να αντισταθείς
μια σοφία που ουρλιάζει να αντισταθείς
και στην πόλη που βουλιάζει μην παραδοθείς.
Στη Φαιστό ο ήλιος
στην Κνωσσό το χρώμα
άκου οι σειρήνες τραγουδούν.
Έρωτας θανάτου γνώση
ήρθε με φυγή
το κορμί της το κορμί σου
κι έπειτα σιωπή.
|
Mági lígisan sto drómo
t’ ástro iche chathi
sto taksídi su sto chróno
almiró nisí.
Píre gefsi apó chóma gefsi apó neró
chamogélases ston kósmo éna prinó
chamogélases ston kósmo éna prinó
píre gefsi apó chóma gefsi apó neró.
Sti Festó o ílios
stin Knossó to chróma
áku i sirínes tragudun.
Chnudepse to prósopó su
sto mialó figí
éla pu kéntra gnósis
cháskun san pligí.
Mia pligí pu stázi ema ki échis prodothi
nekrozontaní ikóna pu échis ksechasti
nekrozontaní ikóna pu échis ksechasti
mia pligí pu stázi ema ki échis prodothi.
Stis elpídas to limáni
káti nafagi
ine i glári leroméni
thálassa nekrí.
Póli pu se katapíni san paradothis
mia sofía tha se spróchni na antistathis
mia sofía pu urliázi na antistathis
ke stin póli pu vuliázi min paradothis.
Sti Festó o ílios
stin Knossó to chróma
áku i sirínes tragudun.
Έrotas thanátu gnósi
írthe me figí
to kormí tis to kormí su
ki épita siopí.
|
