Ο χρόνος μικρό παιδί που τρέχει
προσπερνά τα όνειρά μου
λιγοστεύει τα όριά μου
Ο χρόνος σαν ποτάμι που κυλάει
την ψυχή μου ταξιδεύει
μα ποτέ, ποτέ δε μου μιλάει
Ο χρόνος αλήτης μες στην πόλη
στου κορμιού την αγωνία
ασελγεί με νοσταλγία
Ο χρόνος που πια δε θυμάται
αν χαίρεται μαζί μου
η λυπάται
Ο χρόνος αυτός θα μου δείξει
πως είναι όταν κλείνουν οι πληγές
σαν γράμμα στην πόρτα θα ρίξει
ελπίδες φτηνές, δανεικές
Δυο λέξεις.. Κι αυτές βιαστικές..
Ο χρόνος μπαλκόνι που πετάει
ο ουρανός δε το χωράει
κι ο αέρας το φυσάει
Εκεί το γέλιο δε χορταίνεις
σαν έρχεσαι κοντά μου
και πάλι ξεμακραίνεις
Ο χρόνος ηλιαχτίδα που περνάει
χαραμάδες τα όνειρά σου
για να βρει τη μυρωδιά σου
Ο χρόνος που πια δε φοβάμαι
μόνο χαίρομαι μαζί του ή λυπάμαι…
Ο χρόνος αυτός θα μου δείξει
πως είναι όταν κλείνουν οι πληγές
σα γράμμα στην πόρτα θα ρίξει
ελπίδες φτηνές, δανεικές
Δυο λέξεις.. Κι αυτές βιαστικές..
|
O chrónos mikró pedí pu tréchi
prosperná ta ónirá mu
ligostevi ta óriá mu
O chrónos san potámi pu kilái
tin psichí mu taksidevi
ma poté, poté de mu milái
O chrónos alítis mes stin póli
stu kormiu tin agonía
aselgi me nostalgia
O chrónos pu pia de thimáte
an cherete mazí mu
i lipáte
O chrónos aftós tha mu diksi
pos ine ótan klinun i pligés
san grámma stin pórta tha ríksi
elpídes ftinés, danikés
Dio léksis.. Ki aftés viastikés..
O chrónos balkóni pu petái
o uranós de to chorái
ki o aéras to fisái
Eki to gélio de chortenis
san érchese kontá mu
ke páli ksemakrenis
O chrónos iliachtída pu pernái
charamádes ta ónirá su
gia na vri ti mirodiá su
O chrónos pu pia de fováme
móno cherome mazí tu í lipáme…
O chrónos aftós tha mu diksi
pos ine ótan klinun i pligés
sa grámma stin pórta tha ríksi
elpídes ftinés, danikés
Dio léksis.. Ki aftés viastikés..
|