Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε
τα χέρια θα περάσουμε στους ώμους
παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε
ονόματα και βλέμματα και δρόμους
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
που θυμάσαι και θυμάμαι
τίποτα δε χάθηκε ακόμα
όσο ζούμε και πονάμε
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε
Κι αν άλλάξαν οι φίλοι μας λιγάκι
αλλάξαμε κι εμείς με τη σειρά μας
χαθήκαμε μια νύχτα στο Παγκράτι
αλλά βλεπόμαστε στα όνειρά μας
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
που θυμάσαι και θυμάμαι
τίποτα δε χάθηκε ακόμα
όσο ζούμε και πονάμε
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε
|
Sta ídia méri tha ksanavrethume
ta chéria tha perásume stus ómus
paliá tragudia gia na thimithume
onómata ke vlémmata ke drómus
Chróma den allázune ta mátia
pu thimáse ke thimáme
típota de cháthike akóma
óso zume ke ponáme
chróma den allázune ta mátia
móno trópo na kitáne
Ki an álláksan i fíli mas ligáki
alláksame ki emis me ti sirá mas
chathíkame mia níchta sto Pagkráti
allá vlepómaste sta ónirá mas
Chróma den allázune ta mátia
pu thimáse ke thimáme
típota de cháthike akóma
óso zume ke ponáme
chróma den allázune ta mátia
móno trópo na kitáne
|