|
Μια αγκαλιά και μια συγγνώμη,
πως να γιατρέψουν την καρδιά;
Όσοι πονάνε μένουνε μόνοι,
μα μη μ’ αφήνεις μόνο πια…
Χτίσε μια γέφυρα να ‘ρθεις εδώ…
Πόσο μου λείπεις, πόσο σου λείπω εγώ…
Ας μετρηθούμε κι ας χάσουμε κι δυο..
Φτάνει να ξέρω πόσο σ’ αγαπώ…
Μέρες μικρές χωρίς εσένα..
Νύχτες φεγγάρια ηλεκτρικά…
Τέσσερις στίχοι και ένα ψέμα,
πάλι δε βγάζουν πουθενά….
Χτίσε μια γέφυρα να ’ρθεις εδώ…
Πόσο μου λείπεις, πόσο σου λείπω εγώ…
Ας μετρηθούμε κι ας χάσουμε κι δυο..
Φτάνει να ξέρω πόσο σ’ αγαπώ…
|
Mia agkaliá ke mia singnómi,
pos na giatrépsun tin kardiá;
Όsi ponáne ménune móni,
ma mi m’ afínis móno pia…
Chtíse mia géfira na ‘rthis edó…
Póso mu lipis, póso su lipo egó…
As metrithume ki as chásume ki dio..
Ftáni na kséro póso s’ agapó…
Méres mikrés chorís eséna..
Níchtes fengária ilektriká…
Tésseris stíchi ke éna pséma,
páli de vgázun puthená….
Chtíse mia géfira na ’rthis edó…
Póso mu lipis, póso su lipo egó…
As metrithume ki as chásume ki dio..
Ftáni na kséro póso s’ agapó…
|
