Μένω στην ίδια κάμαρα
Ψηλά στα Τουρκοβούνια
Και τ’ όνομά μου πάντοτε
υπάρχει στα κουδούνια
Αν σε βρει Αγαρηνός καημός
Αν σε βρει Τούρκος πόνος
Αν νιώσεις έρμος κι ορφανός
Στον ξένο κόσμο μόνος
Χτύπησε
Χτύπησε και μη σε μέλλει
Είμαστε χαμένοι αγγέλοι
Χέρι που άλλο χέρι θέλει
Χτύπησε
Εγώ για την αγάπη σου
Κάμαρα δεν αλλάζω
Γιατί το ξέρω πως θα ‘ρθεις
Το ξέρω και το τάζω
Αν νιώσεις μέσα στην καρδιά
Την Ρούσικη τη Στέπα
Και τα σαγόνια του βοριά
Την πόρτα χτύπα κι έμπα
Χτύπησε
|
Méno stin ídia kámara
Psilá sta Turkovunia
Ke t’ ónomá mu pántote
ipárchi sta kudunia
An se vri Agarinós kaimós
An se vri Turkos pónos
An niósis érmos ki orfanós
Ston kséno kósmo mónos
Chtípise
Chtípise ke mi se mélli
Imaste chaméni angéli
Chéri pu állo chéri théli
Chtípise
Egó gia tin agápi su
Kámara den allázo
Giatí to kséro pos tha ‘rthis
To kséro ke to tázo
An niósis mésa stin kardiá
Tin Rusiki ti Stépa
Ke ta sagónia tu voriá
Tin pórta chtípa ki éba
Chtípise
|