|
Τις μέρες μου πληγώνω στο κενό
και το φιλί λερώνω το στεγνό
εσένα να ξεχάσω δεν μπορώ.
Τα λόγια μου τα κρύβω, δεν μπορώ
ο πόνος θα τα κάνει ουρλιαχτό
εσένα να ξεχάσω δεν μπορώ.
Χωρίς αγάπη
έχει στεγνώσει το φιλί
άδεια και σκάρτη είναι η ζωή.
Χωρίς αγάπη
που να ξοδέψω το κορμί
άδεια και σκάρτη είναι η ζωή.
Αγάπη μου γυρνώ όλο στο χθες
ζυγιάζω πόσο φταίω, πόσο φταις
και παίρνω απαντήσεις τις σιωπές.
Μονάχα η γυναίκα που αγαπά
σε αναμμένα κάρβουνα πατά
κι αυτόν που την πληγώνει δεν ξεχνά.
Χωρίς αγάπη
έχει στεγνώσει το φιλί
άδεια και σκάρτη είναι η ζωή.
Χωρίς αγάπη
που να ξοδέψω το κορμί
άδεια και σκάρτη είναι η ζωή.
|
Tis méres mu pligóno sto kenó
ke to filí leróno to stegnó
eséna na ksecháso den boró.
Ta lógia mu ta krívo, den boró
o pónos tha ta káni urliachtó
eséna na ksecháso den boró.
Chorís agápi
échi stegnósi to filí
ádia ke skárti ine i zoí.
Chorís agápi
pu na ksodépso to kormí
ádia ke skárti ine i zoí.
Agápi mu girnó ólo sto chthes
zigiázo póso fteo, póso ftes
ke perno apantísis tis siopés.
Monácha i gineka pu agapá
se anamména kárvuna patá
ki aftón pu tin pligóni den ksechná.
Chorís agápi
échi stegnósi to filí
ádia ke skárti ine i zoí.
Chorís agápi
pu na ksodépso to kormí
ádia ke skárti ine i zoí.
|
