|
Περνά
ξυστά απ’ τη ρόδα σου
τα χαρτομάντιλα σφιχτά
Σκυφτά
βουνά τα μάτια του
απ’ τα ρέστα σου ζητά
Γεννημένος άνθρωπος
μεγαλωμένος σαν χιονιάς
Το σπίτι του είναι κάθε οδός
μια κούτα, η θέα μιας φωλιάς
Περνά
Χωρίς κασκόλ
με τόσα χρόνια τυλιγμένα στο λαιμό
Κοιτά τον κόσμο
με άλλο κόσμο στο μυαλό
Περνά
ξυστά απ’ τη πόρτα μου
στη διαδρομή μου γρατζουνιά
Ελέγχω με το βλέμμα μου
αν είν’ τα τζάμια μου κλειστά
Γεννημένος άνθρωπος
μεγαλωμένος σαν κλαδί
έμαθε να ‘ναι άτρωτος
πέφτοντας πάνω του η ζωή
Περνά
Χωρίς κασκόλ
με τόσα χρόνια τυλιγμένα στο λαιμό
Κοιτά τον κόσμο
με άλλο κόσμο στο μυαλό
Πιάσε με κόρη πιάσε με
με δυόσμο για μαντήλι
που βγαίνει η ανάσα σου δροσιά
μέσ’ απ’ τα δυο σου χείλη
Περνά
Χωρίς κασκόλ
με τόσα χρόνια τυλιγμένα στο λαιμό
Κεμαλ ο κόσμος
δεν θ’ αλλάξει λέω κι εγώ…
|
Perná
ksistá ap’ ti róda su
ta chartomántila sfichtá
Skiftá
vuná ta mátia tu
ap’ ta résta su zitá
Genniménos ánthropos
megaloménos san chioniás
To spíti tu ine káthe odós
mia kuta, i théa mias foliás
Perná
Chorís kaskól
me tósa chrónia tiligména sto lemó
Kitá ton kósmo
me állo kósmo sto mialó
Perná
ksistá ap’ ti pórta mu
sti diadromí mu gratzuniá
Elégcho me to vlémma mu
an in’ ta tzámia mu klistá
Genniménos ánthropos
megaloménos san kladí
émathe na ‘ne átrotos
péftontas páno tu i zoí
Perná
Chorís kaskól
me tósa chrónia tiligména sto lemó
Kitá ton kósmo
me állo kósmo sto mialó
Piáse me kóri piáse me
me diósmo gia mantíli
pu vgeni i anása su drosiá
més’ ap’ ta dio su chili
Perná
Chorís kaskól
me tósa chrónia tiligména sto lemó
Kemal o kósmos
den th’ alláksi léo ki egó…
|
