Και ξαφνικά σε βλέπω απέναντί μου
κι αρρώστησα παιδί μου
έχω ξεφύγει δεν το συζητάω
σε κοιτάζω και κολλάω
χορεύω τσιφτετέλι στο τραπέζι
και το βλέμμα σου με παίζει
χαμογελάς κι αδιάβαστη με στέλνεις
δεν αντέχω πια
Σου λέω απόψε θα γίνει ζημιά
και δε θα έχω ευθύνη καμιά
σου λέω απόψε θα γίνει ζημιά
και μη ζητήσεις τα ρέστα μετά
Μου έχεις βάλει φωτιά
στο κορμί, στην καρδιά
μια φλόγα κάθε σου ματιά
Μου έχεις βάλει φωτιά
σου μιλάω σοβαρά
δεν αντέχω άλλο πια
Σου λέω απόψε θα γίνει ζημιά
και δεν έχω ευθύνη καμιά
Και ξαφνικά σηκώνεσαι μπροστά μου
πάει να σπάσει η καρδιά μου
στα μάτια με κοιτάς και τα `χω παίξει
δεν μπορώ ν’ αρθρώσω λέξη
σκύβεις και με ρωτάς αν έχω ώρα
παναγιά μου τα `δα όλα
σου λέω απόψε κόλαση θα γίνει
δεν αντέχω πια
|
Ke ksafniká se vlépo apénantí mu
ki arróstisa pedí mu
écho ksefígi den to sizitáo
se kitázo ke kolláo
chorevo tsiftetéli sto trapézi
ke to vlémma su me pezi
chamogelás ki adiávasti me stélnis
den antécho pia
Su léo apópse tha gini zimiá
ke de tha écho efthíni kamiá
su léo apópse tha gini zimiá
ke mi zitísis ta résta metá
Mu échis váli fotiá
sto kormí, stin kardiá
mia flóga káthe su matiá
Mu échis váli fotiá
su miláo sovará
den antécho állo pia
Su léo apópse tha gini zimiá
ke den écho efthíni kamiá
Ke ksafniká sikónese brostá mu
pái na spási i kardiá mu
sta mátia me kitás ke ta `cho peksi
den boró n’ arthróso léksi
skívis ke me rotás an écho óra
panagiá mu ta `da óla
su léo apópse kólasi tha gini
den antécho pia
|