|
Στον καθρέφτη μου αυτό το ψεύτη μου
κοιτάζω μήπως και τον δω.
Αυτόν που ήξερα, μ’ αυτόν που τα ‘βρισκα
τον ξεχασμένο μου εαυτό.
Τον αισιόδοξο, τον ασυμβίβαστο,
τον σίγουρο, τον δυνατό.
Αυτόν που τίποτα δε καταλάβαινε
και ψάχνω να τον βρω.
Που `σαι φίλε μου κρυμμένος
Φανερώσου να σε δω..
Ζήσε! Τη ζωή σου τώρα ζήσε!
Τις παλιές πληγές σου κλείσε.
Φτιάξε όνειρα καινούργια
απ’ το δάκρυ σου.
Τώρα ζήσε! Τη ζωή σου μην αρνείσαι.
Πάλεψε μην παραιτείσαι.
Ψάξε και θα βρεις την άκρη σου.
Παρ’ το απόφαση και ζήσε.
Έχεις προβλήματα και ανασφάλειες
και άδειο το λογαριασμό;
Ε και τι έγινε; Είναι στο χέρι σου
να γυρίσεις τον τροχό.
Μη σε παίρνει από κάτω.
Άκου φίλε είναι απλό..
|
Ston kathréfti mu aftó to psefti mu
kitázo mípos ke ton do.
Aftón pu íksera, m’ aftón pu ta ‘vriska
ton ksechasméno mu eaftó.
Ton esiódokso, ton asimvívasto,
ton síguro, ton dinató.
Aftón pu típota de katalávene
ke psáchno na ton vro.
Pu `se fíle mu krimménos
Fanerósu na se do..
Zíse! Ti zoí su tóra zíse!
Tis paliés pligés su klise.
Ftiákse ónira kenurgia
ap’ to dákri su.
Tóra zíse! Ti zoí su min arnise.
Pálepse min paretise.
Psákse ke tha vris tin ákri su.
Par’ to apófasi ke zíse.
Έchis provlímata ke anasfálies
ke ádio to logariasmó;
E ke ti égine; Ine sto chéri su
na girísis ton trochó.
Mi se perni apó káto.
Άku fíle ine apló..
|
