Καλά μου τα ‘πανε, Μαριώ,
πως τα ‘χεις μπλέξει μ’ άλλους δυο,
δε μου ‘ταξες να μ’ αγαπάς,
γιατί, Μαριώ μου, μ’ άλλους πας.
Μαριώ με τα ξανθά μαλλιά
και με τη μαύρη την ελιά,
Μαριώ μου, με παλάβωσες,
μ’ αυτούς τους δυο που τα ‘μπλεξες.
Πες μου τι σου ‘λειψε, Μαριώ
και τα ‘μπλεξες με άλλους δυο,
Μαριώ μου, κούκλα μου χρυσή,
για μένα ο κόσμος είσαι εσύ.
Κανε με ταίρι σου, Μαριώ,
παράτησε τους άλλους δυο
κι αν δε με θέλεις ταίρι σου,
πάρε με ψυχοπαίδι σου.
|
Kalá mu ta ‘pane, Marió,
pos ta ‘chis bléksi m’ állus dio,
de mu ‘takses na m’ agapás,
giatí, Marió mu, m’ állus pas.
Marió me ta ksanthá malliá
ke me ti mavri tin eliá,
Marió mu, me palávoses,
m’ aftus tus dio pu ta ‘blekses.
Pes mu ti su ‘lipse, Marió
ke ta ‘blekses me állus dio,
Marió mu, kukla mu chrisí,
gia ména o kósmos ise esí.
Kane me teri su, Marió,
parátise tus állus dio
ki an de me thélis teri su,
páre me psichopedi su.
|