Ήρθε η ώρα του χωρισμού,
τ’ άδειο το πέλαγος με περιμένει,
στην αποβάθρα του λιμανιού
ένα φιλί θα μας χωρίσει, αγαπημένη.
Κανένα πλοίο δεν σαλπάρει
χωρίς καημούς, χωρίς λυγμούς,
σ’ όλου του κόσμου τα λιμάνια
ακούς τους ίδιους στεναγμούς.
Όλο τον κόσμο θα γυρίσω,
βουνά τα κύματα, δεν θα λυγίσω,
με την ελπίδα πως κάποια μέρα
στην αγκαλιά σου, αγαπημένη, θα γυρίσω.
Κανένα πλοίο δεν σαλπάρει
χωρίς καημούς, χωρίς λυγμούς,
σ’ όλου του κόσμου τα λιμάνια
ακούς τους ίδιους στεναγμούς.
|
Ήrthe i óra tu chorismu,
t’ ádio to pélagos me periméni,
stin apováthra tu limaniu
éna filí tha mas chorísi, agapiméni.
Kanéna plio den salpári
chorís kaimus, chorís ligmus,
s’ ólu tu kósmu ta limánia
akus tus ídius stenagmus.
Όlo ton kósmo tha giríso,
vuná ta kímata, den tha ligiso,
me tin elpída pos kápia méra
stin agkaliá su, agapiméni, tha giríso.
Kanéna plio den salpári
chorís kaimus, chorís ligmus,
s’ ólu tu kósmu ta limánia
akus tus ídius stenagmus.
|