Κάνω την καρδιά μου πέτρα | Káno tin kardiá mu pétra

Ερημιά, κι οι βραδιές δίχως όνειρα
Στο μυαλό βάζω πια τα χειρότερα
Αν πεθαίνω ή αν ζω δε σε νοιάζει πια
Έφυγες κι έγινες πίκρα στη καρδιά

Κάνω τη καρδιά μου πέτρα
να μη σε ζητά ξανά
Μα σε θέλει νύχτα μέρα
κι όλο πιο πολύ πονά

Οι δικές μας στιγμές σαν δυο μάτια κλαίνε
κι εσύ “φεύγω” να λες και όλα να τα καις
Να μετρώ τις πληγές κι όλα να μου φταίνε
σ’ αγαπώ και γι’ αυτό δε θα σκεφτώ πως φταις

Erimiá, ki i vradiés díchos ónira
Sto mialó vázo pia ta chirótera
An petheno í an zo de se niázi pia
Έfiges ki égines píkra sti kardiá

Káno ti kardiá mu pétra
na mi se zitá ksaná
Ma se théli níchta méra
ki ólo pio polí poná

I dikés mas stigmés san dio mátia klene
ki esí “fevgo” na les ke óla na ta kes
Na metró tis pligés ki óla na mu ftene
s’ agapó ke gi’ aftó de tha skeftó pos ftes