Κλείνω τις κουρτίνες μου στο φως
μείνανε όσα ζήσαμε απέξω
έγινε η αγάπη σου εχθρός
κι έρχομαι εγώ να το αντέξω
Και πίσω απ’ τις κλειστές κουρτίνες
τη μέρα κάνω νύχτα και τ’ αντίστροφο
και νιώθω κάθε ώρα που μου λείπεις
σα να μ’ απειλείς μ’ ένα περίστροφο
Κλείνω τις κουρτίνες μου να μπω
μες στο σκοτεινό λαβύρινθο σου
κόψε και το νήμα να μη βγω
πάλι θα περάσει το δικό σου
Και πίσω απ’ τις κλειστές κουρτίνες
τη μέρα κάνω νύχτα και τ’ αντίστροφο
και νιώθω κάθε ώρα που μου λείπεις
σα να μ’ απειλείς μ’ ένα περίστροφο
|
Klino tis kurtínes mu sto fos
minane ósa zísame apékso
égine i agápi su echthrós
ki érchome egó na to antékso
Ke píso ap’ tis klistés kurtínes
ti méra káno níchta ke t’ antístrofo
ke niótho káthe óra pu mu lipis
sa na m’ apilis m’ éna perístrofo
Klino tis kurtínes mu na bo
mes sto skotinó lavírintho su
kópse ke to níma na mi vgo
páli tha perási to dikó su
Ke píso ap’ tis klistés kurtínes
ti méra káno níchta ke t’ antístrofo
ke niótho káthe óra pu mu lipis
sa na m’ apilis m’ éna perístrofo
|