|
Τ’ είν’ αυτό μικρό μου που σε πιάνει
το κρυφτό να παίζουμε δεν κάνει
ξενυχτάς και έχεις αγωνίες
και κοιτάς τις ημερομηνίες
Μα θα δεις κι αυτό το χρόνο σου το γράφω, ναι
σου το γράφω στο δικό σου το μικρό καρνέ
για τα χρόνια που περάσαν σε ευχαριστώ
μη φοβάσαι, να θυμάσαι πως ζούμε το
1992
μαζί κι αυτό το χρόνο
μαζί εμείς οι δύο
Τι κοιτάς μικρό μου το ρολόι
που θα πας, το άγχος μη σε τρώει
δεν μπορώ ακόμα να ζηλεύεις
κι απορώ γιατί δε με πιστέυεις
Μα θα δεις κι αυτό το χρόνο σου το γράφω, ναι
σου το γράφω στο δικό σου το μικρό καρνέ
για τα χρόνια που περάσαν σε ευχαριστώ
μη φοβάσαι, να θυμάσαι πως ζούμε το
1992
μαζί κι αυτό το χρόνο
μαζί εμείς οι δύο
|
T’ in’ aftó mikró mu pu se piáni
to kriftó na pezume den káni
ksenichtás ke échis agoníes
ke kitás tis imerominíes
Ma tha dis ki aftó to chróno su to gráfo, ne
su to gráfo sto dikó su to mikró karné
gia ta chrónia pu perásan se efcharistó
mi fováse, na thimáse pos zume to
1992
mazí ki aftó to chróno
mazí emis i dío
Ti kitás mikró mu to rolói
pu tha pas, to ágchos mi se trói
den boró akóma na zilevis
ki aporó giatí de me pistéiis
Ma tha dis ki aftó to chróno su to gráfo, ne
su to gráfo sto dikó su to mikró karné
gia ta chrónia pu perásan se efcharistó
mi fováse, na thimáse pos zume to
1992
mazí ki aftó to chróno
mazí emis i dío
|
