Αν ήσουν άγγελος της γης
αν ήσουν άστρο της αυγής μαργαριτάρι
μες στους γαλάζιους τους βυθούς
και στους ουράνιους θησαυρούς ξανθό φεγγάρι
Δε θα περίμενα να `ρθεις
ούτε να φύγεις μέσα στης γιορτής τα φώτα
προτού σ’ αγγίξω και χαθεί
ό, τι αγάπησα απλά στου νου τη ρότα.
Λύσ’ τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να `ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ’ άσπρο σου το νυχτικό
Στο παραθύρι σου βροχή
στο προσκεφάλι σου τα σύννεφα γερμένα
μες στον καθρέφτη σου γελάς
κάτι απ’ τη λάμψη σου θα κρύψεις και για μένα
Λύσ’ τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να `ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ’ άσπρο σου το νυχτικό
|
An ísun ángelos tis gis
an ísun ástro tis avgís margaritári
mes stus galázius tus vithus
ke stus uránius thisavrus ksanthó fengári
De tha perímena na `rthis
ute na fígis mésa stis giortís ta fóta
protu s’ angikso ke chathi
ó, ti agápisa aplá stu nu ti róta.
Lís’ ta malliá su ki áfisé me
na `rtho lígo ke na do
pós perigráfi ti morfí su
t’ áspro su to nichtikó
Sto parathíri su vrochí
sto proskefáli su ta sínnefa gerména
mes ston kathréfti su gelás
káti ap’ ti lámpsi su tha krípsis ke gia ména
Lís’ ta malliá su ki áfisé me
na `rtho lígo ke na do
pós perigráfi ti morfí su
t’ áspro su to nichtikó
|