Άλλη μία ώρα πέρασε και τώρα
το ρολόι στον τοίχο κάνει έναν ήχο
είναι οι δύο δείχτες που αγκαλιά τις νύχτες
κλέβουνε τις ώρες κι εγώ ώρες ώρες
την αλήθεια λέω κι απ’αγάπη κλαίω
πώς σε μίσησα
Μακάρι να μπορούσα απλά να σε κρατούσα
έξω απ’το μυαλό μου έτσι για καλό μου
να πω πάλι πως ζούσα
Μακάρι να μπορούσα απλά να σε ξεχνούσα
να ’ρχότανε μια μέρα που θα χαμογελούσα
μακάρι να μπορούσα
Άλλη μία ώρα πέρασε και τώρα
πώς να σου το κρύψω μια ματιά να ρίξω
στο φεγγάρι έξω πώς να το αντέξω
που όπως αργοσβήνει πίσω του αφήνει
κάτι από σένα φώτα μαγεμένα κι είναι άδικο
Μακάρι να μπορούσα απλά να σε κρατούσα
έξω απ’το μυαλό μου έτσι για καλό μου
να πω πάλι πως ζούσα
Μακάρι να μπορούσα απλά να σε ξεχνούσα
να ’ρχότανε μια μέρα που θα χαμογελούσα
μακάρι να μπορούσα
|
Άlli mía óra pérase ke tóra
to rolói ston ticho káni énan ícho
ine i dío dichtes pu agkaliá tis níchtes
klévune tis óres ki egó óres óres
tin alíthia léo ki ap’agápi kleo
pós se mísisa
Makári na borusa aplá na se kratusa
ékso ap’to mialó mu étsi gia kaló mu
na po páli pos zusa
Makári na borusa aplá na se ksechnusa
na ’rchótane mia méra pu tha chamogelusa
makári na borusa
Άlli mía óra pérase ke tóra
pós na su to krípso mia matiá na ríkso
sto fengári ékso pós na to antékso
pu ópos argosvíni píso tu afíni
káti apó séna fóta mageména ki ine ádiko
Makári na borusa aplá na se kratusa
ékso ap’to mialó mu étsi gia kaló mu
na po páli pos zusa
Makári na borusa aplá na se ksechnusa
na ’rchótane mia méra pu tha chamogelusa
makári na borusa
|