Μακριά μου και πάλι
υπάρχεις το ξέρω
μακριά μου και πάλι
τη ζωή σου μετράς
Των ματιών σου το χρώμα
τα δικά μου θα ψάχνουν
σαν η λήθη περάσει
και το νου μου σκεπάσει
Μακριά σου θα ζήσω
μα κοντά σου θα είμαι
για να ξέρω πως είσαι
για να ζήσω κι εγώ
Τη ζωή σου ορίζεις
μ’ ένα δύο βηματάκια
το καινούργιο κεντρίζει
το δικό σου «εγώ»
Στη ζωή σου υπάρχει
μόνο ψέμα και δάκρυ
μα εγώ να χαρίσω
θέλω γέλιο γλυκό
Μακριά μου θα ζήσεις
μα κοντά μου θα είσαι
και θα ξέρεις πως κάποιος
σ’ έχει κάνει θεό
|
Makriá mu ke páli
ipárchis to kséro
makriá mu ke páli
ti zoí su metrás
Ton matión su to chróma
ta diká mu tha psáchnun
san i líthi perási
ke to nu mu skepási
Makriá su tha zíso
ma kontá su tha ime
gia na kséro pos ise
gia na zíso ki egó
Ti zoí su orízis
m’ éna dío vimatákia
to kenurgio kentrízi
to dikó su «egó»
Sti zoí su ipárchi
móno pséma ke dákri
ma egó na charíso
thélo gélio glikó
Makriá mu tha zísis
ma kontá mu tha ise
ke tha kséris pos kápios
s’ échi káni theó
|