Αν μ’ ονειρευτείς μόνο να πιαστείς
απ’ το χέρι που θα σου ‘χω απλωμένο
κι αν θα το μπορείς σκύψε για να πιεις
το φιλί το τελευταίο τ’ αγιασμένο
Αν με θυμηθείς έλα να χαρείς
και την πόρτα μου σαν πρώτα να χτυπήσεις
έλα όπως χτες και σταλαγματιές
με χρυσάφι την ζωή μου να γεμίσεις
Αν μ’ ονειρευτείς θέλω να μου πεις
ένα ακόμη απ’ τα ψέματα που ξέρεις
έργο μιας στιγμής και μιας πληρωμής
δεν υπάρχει περιθώριο να υποφέρεις
Αν με θυμηθείς έλα να χαρείς
και την πόρτα μου σαν πρώτα να χτυπήσεις
έλα όπως χτες και σταλαγματιές
με χρυσάφι την ζωή μου να γεμίσεις
|
An m’ onireftis móno na piastis
ap’ to chéri pu tha su ‘cho aploméno
ki an tha to boris skípse gia na piis
to filí to telefteo t’ agiasméno
An me thimithis éla na charis
ke tin pórta mu san próta na chtipísis
éla ópos chtes ke stalagmatiés
me chrisáfi tin zoí mu na gemísis
An m’ onireftis thélo na mu pis
éna akómi ap’ ta psémata pu kséris
érgo mias stigmís ke mias pliromís
den ipárchi perithório na ipoféris
An me thimithis éla na charis
ke tin pórta mu san próta na chtipísis
éla ópos chtes ke stalagmatiés
me chrisáfi tin zoí mu na gemísis
|