Χτύπα κατάστηθα και πάλι το μαχαίρι σου
δεν με τρομάζουνε εμένα οι μαχαιριές.
Κι αφού το θες να με σκοτώσεις με το χέρι σου
δεν με πονούν του μαχαιριού σου οι πληγές.
Κι αυτό στο λέω
για να το καταλάβεις,
μάχαιρα μου ‘δωσες,
μα μαχαιριές θα λάβεις.
Για σένα έδωσα τα πάντα στη ζωή
κι όνειρα έκανα μαζί σου να πεθάνω.
Μα εσύ φαρμάκι μου γεμίζεις την ψυχή
στην απονιά σου το μπορώ εγώ να κάνω.
Κι αυτό στο λέω
για να το καταλάβεις,
μάχαιρα μου ‘δωσες,
μα μαχαιριές θα λάβεις.
Χτύπα αν έχεις την ψυχή τη δυνατή
είναι η καρδιά μου πιο καλή απ’ τη δική σου.
Κι εκδίκηση δεν θα ζητήσω απ’ τη ζωή.
μα πες μου που θα παραδώσεις την ψυχή σου.
Κι αυτό στο λέω
για να το καταλάβεις,
μάχαιρα μου ‘δωσες,
μα μαχαιριές θα λάβεις.
|
Chtípa katástitha ke páli to macheri su
den me tromázune eména i macheriés.
Ki afu to thes na me skotósis me to chéri su
den me ponun tu macheriu su i pligés.
Ki aftó sto léo
gia na to katalávis,
máchera mu ‘doses,
ma macheriés tha lávis.
Gia séna édosa ta pánta sti zoí
ki ónira ékana mazí su na petháno.
Ma esí farmáki mu gemízis tin psichí
stin aponiá su to boró egó na káno.
Ki aftó sto léo
gia na to katalávis,
máchera mu ‘doses,
ma macheriés tha lávis.
Chtípa an échis tin psichí ti dinatí
ine i kardiá mu pio kalí ap’ ti dikí su.
Ki ekdíkisi den tha zitíso ap’ ti zoí.
ma pes mu pu tha paradósis tin psichí su.
Ki aftó sto léo
gia na to katalávis,
máchera mu ‘doses,
ma macheriés tha lávis.
|