Κι αν περάσαν τόσα χρόνια
Μεντηλέν
είσαι ίδια όπως τότε
που συχνά ρωτούσες πότε
θε να ‘ρθούν τα χελιδόνια
Μεντηλέν
Μεντηλέν, Μεντηλέν
πως παντρεύεσαι μου λέν.
Ρίχνει ο ουρανός κανάτια
Μεντηλέν
κι είναι περασμένη η ώρα
τάχυνε το βήμα τώρα
μη σε δούνε ξένα μάτια
Μεντηλέν
Μεντηλέν, Μεντηλέν
όσοι χαίρουνται δεν κλαιν.
Πες μου της ζωής τη ρόδα
Μεντηλέν
που γυρνά, ποιος τη διατάζει
κι η στιγμή ετούτη μοιάζει
στη στιγμή που σε πρωτόδα
Μεντηλέν
Μεντηλέν, Μεντηλέν
όσοι αγαπούν δε φταιν.
|
Ki an perásan tósa chrónia
Mentilén
ise ídia ópos tóte
pu sichná rotuses póte
the na ‘rthun ta chelidónia
Mentilén
Mentilén, Mentilén
pos pantrevese mu lén.
Ríchni o uranós kanátia
Mentilén
ki ine perasméni i óra
táchine to víma tóra
mi se dune kséna mátia
Mentilén
Mentilén, Mentilén
ósi cherunte den klen.
Pes mu tis zoís ti róda
Mentilén
pu girná, pios ti diatázi
ki i stigmí etuti miázi
sti stigmí pu se protóda
Mentilén
Mentilén, Mentilén
ósi agapun de ften.
|