Μόρτισσα κακιά | Mórtissa kakiá

Πάλι βρε, βρε μόρτισσα κακιά,
μπελά θε να μου φέρεις μόρτισσα ξανθιά.
Πώς πονώ για σε μες στην καρδιά,
στο λέγω για να ξέρεις μόρτισσα κακιά.

Έχω νταλγκά μες στην καρδιά και με κρατά μια ζήλια
που δε με νοιάζει να ριχτώ και σε μαχαίρια χίλια.

Με μια πιστόλα δίκανη το δρόμο μου θ’ ανοίξω,
να `ρθω κοντά σου μόρτισσα, στα στήθη να σε σφίξω.

Και να σου πω πως σ’ αγαπώ πιότερ’ απ’ την νταμίρα,
κι άν μ’ αρνηθείς αλοίμονο σε σένα κακομοίρα.

Και να σου πω πως σ’ αγαπώ πιότερ’ απ’ την νταμίρα.
Άν μ’ αρνηθείς αλοίμονο σε σένα κακομοίρα.

Páli vre, vre mórtissa kakiá,
belá the na mu féris mórtissa ksanthiá.
Pós ponó gia se mes stin kardiá,
sto légo gia na kséris mórtissa kakiá.

Έcho ntalgká mes stin kardiá ke me kratá mia zília
pu de me niázi na richtó ke se macheria chília.

Me mia pistóla díkani to drómo mu th’ anikso,
na `rtho kontá su mórtissa, sta stíthi na se sfíkso.

Ke na su po pos s’ agapó pióter’ ap’ tin ntamíra,
ki án m’ arnithis alimono se séna kakomira.

Ke na su po pos s’ agapó pióter’ ap’ tin ntamíra.
Άn m’ arnithis alimono se séna kakomira.