Κρετίνοι αστρολιγούρηδες
Των ουρανών πρεζάκια
Θα φαν’ γροθιές οι μούρες σας
Να ψάχνουνε δοντάκια.
Κι εσένα, ψευτοποιητή
Που κάνεις τον καμπόσο
Τις μπουρδοουτοπίες σου
Στον κώλο σου θα χώσω.
Μαμά, μαμά, μαμά, μαμά, μαμά
Είμαι αήττητος
Μαμά, μαμά, μαμά, μαμά, μαμά
Είμαι αχτύπητος.
Στις λούγκρες,
στους σακάτες
κ στους ξένους
δεν δειλιάζω.
Μαμά, μαμά, μαμά, μαμά, μαμά
Είμαι ένας πίθηκος!
Κι όσους θα μου μπουν
Στο μάτι
Έναν έναν τους αδειάζω.
Θα ‘ρθω στα βρωμοστέκια σας
Με το καλό μου μίσος
Θα δείρω τις γυναίκες σας
Κι όλους σας θα σας σκίσω.
Κι εσένα, ψευτοποιητή
που λες τη Γη πατρίδα
Θε να σε λιώσει η σόλα μου
Ωσάν την κατσαρίδα.
Μαμά, μαμά…
|
Kretíni astroligurides
Ton uranón prezákia
Tha fan’ grothiés i mures sas
Na psáchnune dontákia.
Ki eséna, pseftopiití
Pu kánis ton kabóso
Tis burdoutopíes su
Ston kólo su tha chóso.
Mamá, mamá, mamá, mamá, mamá
Ime aíttitos
Mamá, mamá, mamá, mamá, mamá
Ime achtípitos.
Stis lugkres,
stus sakátes
k stus ksénus
den diliázo.
Mamá, mamá, mamá, mamá, mamá
Ime énas píthikos!
Ki ósus tha mu bun
Sto máti
Έnan énan tus adiázo.
Tha ‘rtho sta vromostékia sas
Me to kaló mu mísos
Tha diro tis ginekes sas
Ki ólus sas tha sas skíso.
Ki eséna, pseftopiití
pu les ti Gi patrída
The na se liósi i sóla mu
Osán tin katsarída.
Mamá, mamá…
|