Νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας,
νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας.
Παίρνεις το κορμί μου, λευκό πουλί,
και βαθιά χάνεσαι στην Ανατολή,
μ’ ανασταίνεις σε φτερωτό κελί,
τέλος μου τάζεις κι αρχή.
Πόθους με μεθάς μ’ ακριβό κρασί
ντύνεσαι με όνειρο και με αστραπή
και μου δείχνεις την νύχτα μυστικά
δρόμους σε πόλη παλιά.
Νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας,
νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας.
Μ’ άστρα με γητεύεις και με φωτιές,
μ’ έρωτες, άνεμους, μάγισσες τρελές
κι όταν πέφτει η νύχτα και με φιλάς,
στους παραδείσους με πας.
Παίρνεις το κορμί μου, λευκό πουλί,
και βαθιά χάνεσαι στην Ανατολή,
μ’ ανασταίνεις σε φτερωτό κελί,
τέλος μου τάζεις κι αρχή.
Νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας,
νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας,
νύχτα της Χαλιμάς..
|
Níchta tis Chalimás sto ágnosto me pas,
níchta tis Chalimás sto ágnosto me pas.
Pernis to kormí mu, lefkó pulí,
ke vathiá chánese stin Anatolí,
m’ anastenis se fterotó kelí,
télos mu tázis ki archí.
Póthus me methás m’ akrivó krasí
ntínese me óniro ke me astrapí
ke mu dichnis tin níchta mistiká
drómus se póli paliá.
Níchta tis Chalimás sto ágnosto me pas,
níchta tis Chalimás sto ágnosto me pas.
M’ ástra me gitevis ke me fotiés,
m’ érotes, ánemus, mágisses trelés
ki ótan péfti i níchta ke me filás,
stus paradisus me pas.
Pernis to kormí mu, lefkó pulí,
ke vathiá chánese stin Anatolí,
m’ anastenis se fterotó kelí,
télos mu tázis ki archí.
Níchta tis Chalimás sto ágnosto me pas,
níchta tis Chalimás sto ágnosto me pas,
níchta tis Chalimás..
|