Ο Γυφτοδημόπουλος | O Giftodimópulos

Ανοίξετε τα μνήματα να ιδούν κι οι πεθαμένοι
το φονικό που ακούστηκε σ’ όλη την οικουμένη

Στη Δραπετσώνα γίνηκε, μην το θαρρείτε ψέμα
έναν λεβέντη πόλισμαν τον βούτηξαν στο αίμα.

Φτωχέ Γυφτοδημόπουλε, καϋμένο παλληκάρι
Πως σ’ εύρε τέτοιο άδικο και τέτοια τύχη μαύρη

Καθώς τραβούσες άφοβα σαν πάντα στη δουλειά σου
σού βάρεσαν μπαμπέσικα δυο σφαίρες στην καρδιά σου.

Όσες ψυχές κι’αν τ’ άκουσαν χύσανε μαύρο δάκρυ
Και τον ελυπηθήκανε όλοι απ’ άκρη σ’ άκρη

Αν είχε μάνα στη ζωή πως θε να το βαστίξει
Κι αν έχει αγάπη λατρευτή πως θα το νταγιαντίσει

Aniksete ta mnímata na idun ki i pethaméni
to fonikó pu akustike s’ óli tin ikuméni

Sti Drapetsóna ginike, min to tharrite pséma
énan levénti pólisman ton vutiksan sto ema.

Ftoché Giftodimópule, kaiméno pallikári
Pos s’ evre tétio ádiko ke tétia tíchi mavri

Kathós travuses áfova san pánta sti duliá su
su váresan babésika dio sferes stin kardiá su.

Όses psichés ki’an t’ ákusan chísane mavro dákri
Ke ton elipithíkane óli ap’ ákri s’ ákri

An iche mána sti zoí pos the na to vastíksi
Ki an échi agápi latreftí pos tha to ntagiantísi