Ο Σεπτέμβρης του 1903 | O Septémvris tu 1903

Τουλάχιστον με πλάνες ας γελιούμαι τώρα
την άδεια την ζωή μου να μη νιώθω.

Και ήμουνα τόσες φορές τόσο κοντά
και πώς παρέλυσα, και πώς δείλιασα
γιατί να μείνω με κλειστά τα χείλη
και μέσα μου να κλαίει η άδεια μου ζωή,
και να μαυροφορούν οι επιθυμίες μου.

Τόσες φορές τόσο κοντά να είμαι
στα μάτια και στα χείλη τα ερωτικά,
στ’ ονειρεμένο, το αγαπημένο σώμα.
Τόσες φορές τόσο κοντά να είμαι.

Tuláchiston me plánes as geliume tóra
tin ádia tin zoí mu na mi niótho.

Ke ímuna tóses forés tóso kontá
ke pós parélisa, ke pós diliasa
giatí na mino me klistá ta chili
ke mésa mu na klei i ádia mu zoí,
ke na mavroforun i epithimíes mu.

Tóses forés tóso kontá na ime
sta mátia ke sta chili ta erotiká,
st’ onireméno, to agapiméno sóma.
Tóses forés tóso kontá na ime.