|
Πάρε το μοιρογνωμόνιο
κορίτσι μου δαιμόνιο
και μέτρησε το πάθος
Στο παιδικό μου αρμόνιο
φωλιάζει ένα τελώνιο
της μάνας μου ο τάφος
Βγάζει λουλούδια πλαστικά
βρυκόλακες θηλαστικά
και μου ‘φυγε ο τάκος
Στου Paradise το ακρογιάλι
της Μακρονήσου το τσουβάλι
και από μέσα ξεπροβάλλει
ο πατερούλης μας ο Στάλιν
παρέα με εφτά γατιά
να τραγουδάει φωναχτά
άντε γαμήσου εργατιά
Της θάλασσας τα πρόβατα
μετράνε τα καμώματα
της Πηνελόπης Δέλτα
Φάγε Οδυσσέα πτώματα
και ξέρασε τα ονόματα
γιαούρτι με κουφέτα
Κάτω από το μαξιλάρι μου
το ξύλινο μουλάρι μου
ξηλώνει την κουβέρτα
|
Páre to mirognomónio
korítsi mu demónio
ke métrise to páthos
Sto pedikó mu armónio
foliázi éna telónio
tis mánas mu o táfos
Ogázi luludia plastiká
vrikólakes thilastiká
ke mu ‘fige o tákos
Stu Paradise to akrogiáli
tis Makronísu to tsuváli
ke apó mésa kseproválli
o paterulis mas o Stálin
paréa me eftá gatiá
na tragudái fonachtá
ánte gamísu ergatiá
Tis thálassas ta próvata
metráne ta kamómata
tis Pinelópis Délta
Fáge Odisséa ptómata
ke ksérase ta onómata
giaurti me kuféta
Káto apó to maksilári mu
to ksílino mulári mu
ksilóni tin kuvérta
|
