Ο φελάχος | O feláchos

Βραδιά θλιβερή ο φελάχος διαβαίνει,
του λείπει η χαρά που καιρό περιμένει,
τον Αλλάχ παρακαλεί με πόνο,
τη φελάχα του ζητάει μόνο.

Αχ! φελάχα γλυκιά μου, παρηγοριά μου,
ποιος σε πήρε μακριά μου χαμένη χαρά μου,
είσαι το παν στη ζωή μου, μόνο για σένανε ζω,
μες στη θλιμμένη και σκοτεινή βραδιά
ψάχνω για να ‘βρω παρηγοριά.

Μες στη θλιμμένη και σκοτεινή βραδιά
ψάχνω για να ‘βρω παρηγοριά.

Oradiá thliverí o feláchos diaveni,
tu lipi i chará pu keró periméni,
ton Allách parakali me póno,
ti felácha tu zitái móno.

Ach! felácha glikiá mu, parigoriá mu,
pios se píre makriá mu chaméni chará mu,
ise to pan sti zoí mu, móno gia sénane zo,
mes sti thlimméni ke skotiní vradiá
psáchno gia na ‘vro parigoriá.

Mes sti thlimméni ke skotiní vradiá
psáchno gia na ‘vro parigoriá.