Καυτά τα σώματα
Εφτά τα χρώματα
Τα ξημερώματα
Δες την ίριδα τόξο στην νύχτα
Κοινές οι τύχες μας
Κι οι Αφροδίτες μας
Εννιά οι πλανήτες μας
Και χορεύουν μαζί μας στην πίστα
Αγκαλιά
Και γυρνάμε και πάμε αγκαλιά
Στον χορό των άστρων
Πάντα θα λέμε το ναι
Πουθενά
Πουθενά δε χωράμε
Στη γη πουθενά
Ο χορός των άστρων Θεέ μου
Ας μην πάψει ποτέ
Και ζαλιζόμαστε
Παραδινόμαστε
Κι όσο δινόμαστε
δυναμώνει η τροχιά γύρω γύρω
Πετάω και πετάς
Μεθάω και μεθάς
Τι θαύμα ν’ αγαπάς
Μ’όλη αυτή την αγάπη τριγύρω
|
Kaftá ta sómata
Eftá ta chrómata
Ta ksimerómata
Des tin írida tókso stin níchta
Kinés i tíches mas
Ki i Afrodítes mas
Enniá i planítes mas
Ke chorevun mazí mas stin písta
Agkaliá
Ke girnáme ke páme agkaliá
Ston choró ton ástron
Pánta tha léme to ne
Puthená
Puthená de choráme
Sti gi puthená
O chorós ton ástron Theé mu
As min pápsi poté
Ke zalizómaste
Paradinómaste
Ki óso dinómaste
dinamóni i trochiá giro giro
Petáo ke petás
Metháo ke methás
Ti thafma n’ agapás
M’óli aftí tin agápi trigiro
|