Στο δαρμένο αυτό καράβι
ψάχνει ο νους μου χρόνια να βρει
μιαν Ιθάκη, μια πατρίδα
που η καρδιά δεν ξέχασε
και κλαίει γιατί την έχασε
και κλαίει γιατί την έχασε.
Γύρω πλήθος ταξιδιώτες
ψάχνουν να χαράξουν ρότες
και γυρεύουν το λιμάνι
έξω απ’ τα στήθια τους
δεμένοι στη συνήθεια τους
δεμένοι στη συνήθεια τους.
Το κεφάλι μου σηκώνω
δε σε βλέπω, δεν είσ’ εδώ
οι σειρήνες τραγουδάνε
για λιμάνια ψεύτικα
μα στο κατάρτι δέθηκα
μα στο κατάρτι δέθηκα.
Γύρω πλήθος ταξιδιώτες
ψάχνουν να χαράξουν ρότες
και γυρεύουν το λιμάνι
έξω απ’ τα στήθια τους
δεμένοι στη συνήθεια τους
δεμένοι στη συνήθεια τους.
Γέρνω τώρα το κεφάλι
στης καρδιάς το μέρος πάλι
και μου σιγοτραγουδάει
θα βρει ο νους το ταίρι του
ανάτειλλε τ’ αστέρι του
ανάτειλλε τ`αστέρι του.
|
Sto darméno aftó karávi
psáchni o nus mu chrónia na vri
mian Itháki, mia patrída
pu i kardiá den kséchase
ke klei giatí tin échase
ke klei giatí tin échase.
Giro plíthos taksidiótes
psáchnun na charáksun rótes
ke girevun to limáni
ékso ap’ ta stíthia tus
deméni sti siníthia tus
deméni sti siníthia tus.
To kefáli mu sikóno
de se vlépo, den is’ edó
i sirínes tragudáne
gia limánia pseftika
ma sto katárti déthika
ma sto katárti déthika.
Giro plíthos taksidiótes
psáchnun na charáksun rótes
ke girevun to limáni
ékso ap’ ta stíthia tus
deméni sti siníthia tus
deméni sti siníthia tus.
Gerno tóra to kefáli
stis kardiás to méros páli
ke mu sigotragudái
tha vri o nus to teri tu
anátille t’ astéri tu
anátille t`astéri tu.
|