Σειρήνες πάνε κι έρχονται
στο τσίλικο καράβι
και τραγουδάνε με γλυκιά
φωνή στον Οδυσσέα:
Ιθάκες τρων τα νιάτα σου
γριές τη δύναμή σου
μαζί μας έλα στην κρυφή
σπηλιά τη μαγεμένη
Ναύτες συντρόφοι δέστε με
διπλά τριπλά στο ξάρτι
ν’ ακούω τι λένε να χαρώ
μαζί τους να μην πάω
Οι ναύτες τονε δένουνε
χαρούμενοι στο ξάρτι
κι ύστερα παίρνουν αγκαλιά
τις όμορφες σειρήνες
Ναύτες προδότες λύστε με
και πάρτε με μαζί σας
με τις σειρήνες τις μικρές
στην άμμο να χαρούμε
Δεμένο τον αφήσανε
τον Οδυσσέα στο ξάρτι
ν’ ακούει το γλέντι στο γιαλό
μαζί τους να μην πάει
|
Sirínes páne ki érchonte
sto tsíliko karávi
ke tragudáne me glikiá
foní ston Odisséa:
Ithákes tron ta niáta su
griés ti dínamí su
mazí mas éla stin krifí
spiliá ti mageméni
Naftes sintrófi déste me
diplá triplá sto ksárti
n’ akuo ti léne na charó
mazí tus na min páo
I naftes tone dénune
charumeni sto ksárti
ki ístera pernun agkaliá
tis ómorfes sirínes
Naftes prodótes líste me
ke párte me mazí sas
me tis sirínes tis mikrés
stin ámmo na charume
Deméno ton afísane
ton Odisséa sto ksárti
n’ akui to glénti sto gialó
mazí tus na min pái
|