|
Οι χαρές σαν γειτόνισσες περήφανες, που λες,
περνάνε δίπλα μας και δε μας χαιρετάνε.
Οι χαρές, ακατάδεχτες συγγένισσες, που λες,
με τους καημούς μας και τα ντέρτια μας γελάνε.
Κύριε κόσμε μου, που λες,
εμείς που είμαστε ο λαός
δουλεύουμε τις Κυριακές, δουλεύουμε και σκόλη
για να ’χουνε οι άρχοντες
πλούσιο πορτοφόλι.
Και οι χαρές …
Κύριε κόσμε μου, που λες,
εμείς γλεντάμε ομαδικά
κι ο Καζαντζίδης μοναχά τα βάσανά μας κλαίει
και μέσ’ απ’ τα τραγούδια του
για τους καημούς μας λέει.
Και οι χαρές …
|
I charés san gitónisses perífanes, pu les,
pernáne dípla mas ke de mas cheretáne.
I charés, akatádechtes singénisses, pu les,
me tus kaimus mas ke ta ntértia mas geláne.
Kírie kósme mu, pu les,
emis pu imaste o laós
dulevume tis Kiriakés, dulevume ke skóli
gia na ’chune i árchontes
plusio portofóli.
Ke i charés …
Kírie kósme mu, pu les,
emis glentáme omadiká
ki o Kazantzídis monachá ta vásaná mas klei
ke més’ ap’ ta tragudia tu
gia tus kaimus mas léi.
Ke i charés …
|
