Με πόση τέχνη προσπαθώ
να χτίσω κόντρα στον καιρό
μα δεν θα αλλάξει το μπετό αυτού του κόσμου
δεν έχω επάνω μου σπαθί
μονάχα ένα ζεστό κερί
για να φωτίσω αυτή τη γη
που υπάρχει εντός μου
σιγανά, σιγανά, ταπεινά πατώ
Σ’ αυτόν τον κόσμο, σ’ αυτό το χρόνο
κρατάω εσένα για οξυγόνο
κρατάω εσένα, εσένα μόνο
εσένα μόνο, για οξυγόνο
Με πόσα αντίπαλα θεριά
να την ζυμώσω την φωτιά
για να κερδίσω τελικά μονάχα στάχτη
με όποιον και να αναμετρηθώ
μειοψηφία είμαι εγώ
σαν την καρδιά ένα γυμνό
μικρό κομμάτι
Σιγανά, σιγανά, ταπεινά πατώ
Σ’ αυτόν τον κόσμο, σ’ αυτό το χρόνο
κρατάω εσένα για οξυγόνο
κρατάω εσένα, εσένα μόνο
εσένα μόνο, για οξυγόνο
|
Me pósi téchni prospathó
na chtíso kóntra ston keró
ma den tha alláksi to betó aftu tu kósmu
den écho epáno mu spathí
monácha éna zestó kerí
gia na fotíso aftí ti gi
pu ipárchi entós mu
siganá, siganá, tapiná pató
S’ aftón ton kósmo, s’ aftó to chróno
kratáo eséna gia oksigóno
kratáo eséna, eséna móno
eséna móno, gia oksigóno
Me pósa antípala theriá
na tin zimóso tin fotiá
gia na kerdíso teliká monácha stáchti
me ópion ke na anametrithó
miopsifía ime egó
san tin kardiá éna gimnó
mikró kommáti
Siganá, siganá, tapiná pató
S’ aftón ton kósmo, s’ aftó to chróno
kratáo eséna gia oksigóno
kratáo eséna, eséna móno
eséna móno, gia oksigóno
|