Εσύ κι εγώ που όρκους χίλιους δίναμε
εσύ κι εγώ δυο ξένοι τώρα γίναμε
τα ήθελες και να, εγώ σ’ αφήνω και άντε γεια
στην καινούργια μου ζωή, δεν υπάρχεις πια εσύ
από ‘δω και μπρος θα τη δω αλλιώς
Αχ βρε καρδούλα μου
δεν άξιζες άλλα απ’ την ψυχούλα μου
σου έδωσα πολλά δε το μετάνιωσα
δε σκέφτηκα σωστό ή λάθος,
ε ναι καταβάθος είναι όλα λάθος
Εσύ κι εγώ, εξήγηση δεν έχουμε
εσύ κι εγώ, αντίθετα πηγαίνουμε
συμβαίνουνε και αυτά, αλλάζουν όλα ξαφνικά
στην καινούργια μου ζωή, δεν υπάρχεις πια εσύ
από ‘δω και μπρος θα τη δω αλλιώς.
Αχ βρε καρδούλα μου
δεν άξιζες άλλα απ’ την ψυχούλα μου
σου έδωσα πολλά δε το μετάνιωσα
δε σκέφτηκα σωστό ή λάθος,
ε ναι κατά βάθος είναι όλα λάθος
|
Esí ki egó pu órkus chílius díname
esí ki egó dio kséni tóra giname
ta ítheles ke na, egó s’ afíno ke ánte gia
stin kenurgia mu zoí, den ipárchis pia esí
apó ‘do ke bros tha ti do alliós
Ach vre kardula mu
den áksizes álla ap’ tin psichula mu
su édosa pollá de to metániosa
de skéftika sostó í láthos,
e ne kataváthos ine óla láthos
Esí ki egó, eksígisi den échume
esí ki egó, antítheta pigenume
simvenune ke aftá, allázun óla ksafniká
stin kenurgia mu zoí, den ipárchis pia esí
apó ‘do ke bros tha ti do alliós.
Ach vre kardula mu
den áksizes álla ap’ tin psichula mu
su édosa pollá de to metániosa
de skéftika sostó í láthos,
e ne katá váthos ine óla láthos
|