|
Πλέον δεν είμαστε μαζί
δεν θέλω τίποτα άλλο απ’ τη ζωή μου.
Η μοναξιά μένει εκεί
σαν τα σημάδια πάνω στο κορμί μου.
Δεν έχω άλλες αντοχές
όλα τα όνειρα τα σκόρπισες μια νύχτα.
Θέλω ν’ αλλάξω ουρανό
γιατί από σένα έχω πάρει μόνο πίκρα.
Ούτε λέξη ν’ ακούσω γι αγάπη
δεν πιστεύω σε τίποτα πια,
την καρδιά θα τη βάλω στην άκρη
δε τη δίνω ξανά πουθενά.
Μια ζωή ραγισμένοι καθρέφτες,
μια αγάπη σπασμένο γυαλί,
μια γυναίκα απόψε πεθαίνει
και φταις μόνο εσύ.
Πλέον δεν είμαστε μαζί
και δεν υπάρχει λόγος να το συζητήσω.
Με γέμισες μόνο πληγές
και με ανάγκασες να φύγω, να σ’ αφήσω.
Προσπάθησα μα το Θεό
άλλο δεν πάει, δεν μπορώ να κάνω βήμα.
Εγώ δεν πέφτω χαμηλά
αν θέλεις ψάξε το επόμενο σου θύμα.
Ούτε λέξη ν’ ακούσω γι αγάπη
δεν πιστεύω σε τίποτα πια,
την καρδιά θα τη βάλω στην άκρη
δε τη δίνω ξανά πουθενά.
Μια ζωή ραγισμένοι καθρέφτες,
μια αγάπη σπασμένο γυαλί,
ένας άντρας απόψε πεθαίνει
και φταις μόνο εσύ.
|
Pléon den imaste mazí
den thélo típota állo ap’ ti zoí mu.
I monaksiá méni eki
san ta simádia páno sto kormí mu.
Den écho álles antochés
óla ta ónira ta skórpises mia níchta.
Thélo n’ allákso uranó
giatí apó séna écho pári móno píkra.
Oíte léksi n’ akuso gi agápi
den pistevo se típota pia,
tin kardiá tha ti válo stin ákri
de ti díno ksaná puthená.
Mia zoí ragisméni kathréftes,
mia agápi spasméno gialí,
mia gineka apópse petheni
ke ftes móno esí.
Pléon den imaste mazí
ke den ipárchi lógos na to sizitíso.
Me gémises móno pligés
ke me anágkases na fígo, na s’ afíso.
Prospáthisa ma to Theó
állo den pái, den boró na káno víma.
Egó den péfto chamilá
an thélis psákse to epómeno su thíma.
Oíte léksi n’ akuso gi agápi
den pistevo se típota pia,
tin kardiá tha ti válo stin ákri
de ti díno ksaná puthená.
Mia zoí ragisméni kathréftes,
mia agápi spasméno gialí,
énas ántras apópse petheni
ke ftes móno esí.
|
