|
Σ’ έχω ξεχάσει πια όσο κι αν έκλαψα
κι από τη σκέψη μου τώρα σε ξέγραψα,
σ’ έχω ξεχάσει πια όσο κι αν πόνεσα
κι όλα τα σφάλματα σου τα συγχώρεσα.
Τώρα κι αν σε δω με άλλον δε με νοιάζει,
έσβησε για σένα το πικρό μαράζι
που `χα μέσα στην ψυχή,
τώρα κι αν σε δω με άλλον δε θα κλάψω,
τη ζωή μου προσπαθώ να ξαναφτιάξω
που μου χάλασες εσύ, που μου χάλασες εσύ.
Σ’ έχω ξεχάσει πια όσο κι αν έκλαψα
κι από τη σκέψη μου τώρα σε ξέγραψα,
σ’ έχω ξεχάσει πια όσο κι αν πόνεσα
κι όλα τα σφάλματα σου τα συγχώρεσα.
Κι αν γυρίσεις μια βραδιά μετανιωμένη
θα `βρεις τη φτωχή καρδιά μου κλειδωμένη
με ατσάλινα κλειδιά,
στην ψυχή ποτέ μου πια δε θα σε βάλω,
δεν υπάρχει λόγος να με κάψει κι άλλο
η δική σου η απονιά, η δική σου η απονιά.
Σ’ έχω ξεχάσει πια όσο κι αν έκλαψα
κι από τη σκέψη μου τώρα σε ξέγραψα.
|
S’ écho ksechási pia óso ki an éklapsa
ki apó ti sképsi mu tóra se kségrapsa,
s’ écho ksechási pia óso ki an pónesa
ki óla ta sfálmata su ta sigchóresa.
Tóra ki an se do me állon de me niázi,
ésvise gia séna to pikró marázi
pu `cha mésa stin psichí,
tóra ki an se do me állon de tha klápso,
ti zoí mu prospathó na ksanaftiákso
pu mu chálases esí, pu mu chálases esí.
S’ écho ksechási pia óso ki an éklapsa
ki apó ti sképsi mu tóra se kségrapsa,
s’ écho ksechási pia óso ki an pónesa
ki óla ta sfálmata su ta sigchóresa.
Ki an girísis mia vradiá metanioméni
tha `vris ti ftochí kardiá mu klidoméni
me atsálina klidiá,
stin psichí poté mu pia de tha se válo,
den ipárchi lógos na me kápsi ki állo
i dikí su i aponiá, i dikí su i aponiá.
S’ écho ksechási pia óso ki an éklapsa
ki apó ti sképsi mu tóra se kségrapsa.
|
