|
Άδειασε όλη μου η ζωή, θυμάμαι, σ’ ένα βράδυ
Και σ’ ό,τι αγάπη θύμιζε, απλώθηκε σκοτάδι.
Στην αγκαλιά σου κρύφτηκε ο ήλιος, πριν νυχτώσει
Και από τότε, μάτια μου, δεν έχει ξημερώσει.
Από το φως του φεγγαριού
Απόψε θέλω να πιαστείς
Κι απ’ το παράθυρο να μπεις
Κρυφά στην κάμαρά μου.
Να ‘ταν παιχνίδι του μυαλού,
Σε λάθος όνειρο να ζω
Κι όταν ξυπνήσω να σε βρω
Ξανά στην αγκαλιά μου.
Άδειασε όλη μου η ζωή θυμάμαι σ’ ένα βράδυ
Τον έρωτά μας τύλιξε του πόνου το σκοτάδι
Και θέλει πάντα η μοναξιά στον φόβο να με δίνει
Σ’ άλλον, μου λέει, ουρανό αστέρι έχεις γίνει.
Από το φως του φεγγαριού
Απόψε θέλω να πιαστείς
Κι απ’ το παράθυρο να μπεις
Κρυφά στην κάμαρά μου.
Να ‘ταν παιχνίδι του μυαλού,
Σε λάθος όνειρο να ζω
Κι όταν ξυπνήσω να σε βρω
Ξανά στην αγκαλιά μου.
|
Άdiase óli mu i zoí, thimáme, s’ éna vrádi
Ke s’ ó,ti agápi thímize, aplóthike skotádi.
Stin agkaliá su kríftike o ílios, prin nichtósi
Ke apó tóte, mátia mu, den échi ksimerósi.
Apó to fos tu fengariu
Apópse thélo na piastis
Ki ap’ to paráthiro na bis
Krifá stin kámará mu.
Na ‘tan pechnídi tu mialu,
Se láthos óniro na zo
Ki ótan ksipníso na se vro
Ksaná stin agkaliá mu.
Άdiase óli mu i zoí thimáme s’ éna vrádi
Ton érotá mas tílikse tu pónu to skotádi
Ke théli pánta i monaksiá ston fóvo na me díni
S’ állon, mu léi, uranó astéri échis gini.
Apó to fos tu fengariu
Apópse thélo na piastis
Ki ap’ to paráthiro na bis
Krifá stin kámará mu.
Na ‘tan pechnídi tu mialu,
Se láthos óniro na zo
Ki ótan ksipníso na se vro
Ksaná stin agkaliá mu.
|
