|
Ξεκίνησα απ’ τις αλυκές μες την Ανάβυσσο
και πριν τα κύματα μετρήσω είδα την Κέα
λεπτή γραμμή η κόλαση με τον παράδεισο
σκεφτόμουν σαν ξεπρόβαλε της Γυάρου η θέα.
Αμέτρητα σκαλιά στη Σύρο τα περπάτησα
μέχρι τη χώρα της Σερίφου να αντικρίσω
στο λιμανάκι της Μυκόνου θα σταμάτησα
στην Τήνο φρόντισα φανάρι να σου αφήσω.
Από την Ίο για να φτάσω στη Φολέγανδρο
βουτιά έκανα με μιαν ανάσα σαν το δύτη
στη Σαντορίνη δεν τους καίει πια το ηφαίστειο
στη Μήλο λεν πως θα γυρίσει η Αφροδίτη.
Από την Αμοργό στη Νάξο ανηφόρησα
και περιμένω μέρα νύχτα το Θησέα
στην Πάρο κρίταμο έγινα και καρποφόρησα
στο κάστρο της Αστροπαλιάς ήταν ωραία.
Σε ένα Ικαριώτικο γλεντάκι κοντοστάθηκα
μα ώσπου να ‘ρθει το δειλινό ξανάρθε η μέρα
απ’ το μεθύσι μου στην Κω να φτάσω βιάστηκα
με μια βαρκούλα και ένα γλάρο για μπαντιέρα.
Από τη Ρόδο ως τη Σύμη κι ως την Κάρπαθο
και από την Κρήτη ως της Γαύδου τη γωνίτσα
αδημονώ για της φυγής το αναπάντεχο
και κουβαλάω την ευτυχία σε μια βαλίτσα.
|
Ksekínisa ap’ tis alikés mes tin Anávisso
ke prin ta kímata metríso ida tin Kéa
leptí grammí i kólasi me ton parádiso
skeftómun san ksepróvale tis Giáru i théa.
Amétrita skaliá sti Síro ta perpátisa
méchri ti chóra tis Serífu na antikríso
sto limanáki tis Mikónu tha stamátisa
stin Tíno fróntisa fanári na su afíso.
Apó tin Ίo gia na ftáso sti Folégandro
vutiá ékana me mian anása san to díti
sti Santoríni den tus kei pia to ifestio
sti Mílo len pos tha girísi i Afrodíti.
Apó tin Amorgó sti Nákso anifórisa
ke periméno méra níchta to Thiséa
stin Páro krítamo égina ke karpofórisa
sto kástro tis Astropaliás ítan orea.
Se éna Ikariótiko glentáki kontostáthika
ma óspu na ‘rthi to dilinó ksanárthe i méra
ap’ to methísi mu stin Ko na ftáso viástika
me mia varkula ke éna gláro gia bantiéra.
Apó ti Ródo os ti Sími ki os tin Kárpatho
ke apó tin Kríti os tis Gafdu ti gonítsa
adimonó gia tis figís to anapántecho
ke kuvaláo tin eftichía se mia valítsa.
|
