|
Κινούμαι σε κυκλάκια σε κύκλους περπατώ
θα σπρώξω ένα βράχο ψηλά σ’ ένα βουνό
κι όταν κυλήσει κάτω θα πάω να τον ξαναβρώ
να τον ξανανεβάσω δεν ξέρω τι άλλο να σκεφτώ
Για σένα εταιρία θα βγω να χτυπηθώ
κι όταν με αποσβέσεις θ’ αρχειοθετηθώ
μηνιάτικό του τρόμου πόσο τρελά σε αγαπώ
ξέρεις πόσο σε θέλω ξέρεις και πόσο σε ποθώ
Δεν υπάρχει εταιρία που να κόβεται στα τρία
θα σε πιάσει υστερία και δε θ’αφήσεις τίποτα
κι όταν θα γίνεις νούμερο ένα αυτή η παρανοϊκή μανία
θα εξελιχθεί σε μια αηδία μια ανία μια κακόγουστη ειρωνεία να μαζεύεις ν’ ανεβαίνεις να κατεβαίνεις να ξανανεβαίνεις και ξαφνικά να καταλαβαίνεις ότι δε σε γλιτώνει τίποτα πια
Ανάβω όλα τα φώτα μήπως και ζεσταθώ
κάτι πρέπει να λείπει θα ψάξω να το βρω
γυναίκα δώσ’ τα κιάλια τα θέλω λίγο για να δω
του απέναντι τα χάλια έτσι λιγάκι να φτιαχτώ
|
Kinume se kiklákia se kíklus perpató
tha sprókso éna vrácho psilá s’ éna vunó
ki ótan kilísi káto tha páo na ton ksanavró
na ton ksananeváso den kséro ti állo na skeftó
Gia séna etería tha vgo na chtipithó
ki ótan me aposvésis th’ archiothetithó
miniátikó tu trómu póso trelá se agapó
kséris póso se thélo kséris ke póso se pothó
Den ipárchi etería pu na kóvete sta tría
tha se piási istería ke de th’afísis típota
ki ótan tha ginis numero éna aftí i paranoikí manía
tha ekselichthi se mia aidía mia anía mia kakógusti ironia na mazevis n’ anevenis na katevenis na ksananevenis ke ksafniká na katalavenis óti de se glitóni típota pia
Anávo óla ta fóta mípos ke zestathó
káti prépi na lipi tha psákso na to vro
gineka dós’ ta kiália ta thélo lígo gia na do
tu apénanti ta chália étsi ligáki na ftiachtó
|
