|
Τώρα που όλα πέρασαν
Και βρήκα την υγειά μου
Μανούλα μου σ’ ευχαριστώ
Με όλη την καρδιά μου.
Εσύ μου παραστάθηκες
Στου πόνου το κρεβάτι
Μέρες και νύχτες πλάι μου
Χωρίς να κλείνεις μάτι.
Σαν κοίταζα τα μάτια σου
Που έλαμπαν σαν φάρος
Έπαιρνα μάνα δύναμη
Έπαιρνα μάνα θάρρος.
Εσύ μου παραστάθηκες
Στου πόνου το κρεβάτι
Μέρες και νύχτες πλάι μου
Χωρίς να κλείνεις μάτι.
Μανούλα μου σ’ ευχαριστώ
Για μια φορά ακόμα
Ήσουν για μένα βάλσαμο
Γιατρός και νοσοκόμα.
Εσύ μου παραστάθηκες
Στου πόνου το κρεβάτι
Μέρες και νύχτες πλάι μου
Χωρίς να κλείνεις μάτι.
|
Tóra pu óla pérasan
Ke vríka tin igiá mu
Manula mu s’ efcharistó
Me óli tin kardiá mu.
Esí mu parastáthikes
Stu pónu to kreváti
Méres ke níchtes plái mu
Chorís na klinis máti.
San kitaza ta mátia su
Pu élaban san fáros
Έperna mána dínami
Έperna mána thárros.
Esí mu parastáthikes
Stu pónu to kreváti
Méres ke níchtes plái mu
Chorís na klinis máti.
Manula mu s’ efcharistó
Gia mia forá akóma
Ήsun gia ména válsamo
Giatrós ke nosokóma.
Esí mu parastáthikes
Stu pónu to kreváti
Méres ke níchtes plái mu
Chorís na klinis máti.
|
