Όσα ο εχθρός προσπάθησε να σβήσει
στα παιδικά σου μάτια έχουν ζήσει
έτσι όπως καθρεφτίζουνε το φως
αυτή η ματιά σου αυτά τα δυο σου αστέρια
τούτο το φως η αλήθεια είναι ακέραια
να πάω κοντά της δε διστάζω
τα παιδικά σου μάτια σαν κοιτάζω.
Κι όταν μοιραία έρχεται σκοτάδι
εγώ έχω εσένα φωτεινό σημάδι
πάντοτε ήθελες να στρέφεσαι στο φως
έτσι κι εγώ θαυμάζω ό,τι θαυμάζεις
ακολουθώ τα ίχνη που χαράζεις
κι όταν τα μάτια σου κοιτάζω
λίγο απ’ το φως που βλέπεις δοκιμάζω.
Τα παιδικά σου μάτια μ’ έχουν γλιτώσει από καιρό
έχουν γίνει σκαλοπάτια που οδηγούν στον ουρανό
και τη ζωή μου δίνω το φως που βλέπουνε να δω
εσύ αγαπάς εκείνο κι εγώ εσένα αγαπώ.
|
Όsa o echthrós prospáthise na svísi
sta pediká su mátia échun zísi
étsi ópos kathreftízune to fos
aftí i matiá su aftá ta dio su astéria
tuto to fos i alíthia ine akérea
na páo kontá tis de distázo
ta pediká su mátia san kitázo.
Ki ótan mirea érchete skotádi
egó écho eséna fotinó simádi
pántote ítheles na stréfese sto fos
étsi ki egó thafmázo ó,ti thafmázis
akoluthó ta íchni pu charázis
ki ótan ta mátia su kitázo
lígo ap’ to fos pu vlépis dokimázo.
Ta pediká su mátia m’ échun glitósi apó keró
échun gini skalopátia pu odigun ston uranó
ke ti zoí mu díno to fos pu vlépune na do
esí agapás ekino ki egó eséna agapó.
|