Μέρα τη μέρα πείσματα χειρότερα μου κάνεις,
πες μου τι θες και τι ζητάς και σε μπελά με βάνεις,
πες μου τι θες και τι ζητάς και σε μπελά με βάνεις.
Τα πείσματα σου τα κουτά, κακιά και πεισματάρα,
με κάναν και συνήθισα και μήτε δίνω δυάρα,
με κάναν και συνήθισα και μήτε δίνω δυάρα.
Βαρέθηκα να σ’ αρωτώ και πάλι να υποφέρω,
κι άμα χρωστάς της Μιχαλούς, πες μου το να το ξέρω,
κι άμα χρωστάς της Μιχαλούς, πες μου το να το ξέρω.
Άσε το πείσμα το πολύ και δε σου πάει στο λέω,
μη θες όταν εσύ γελάς, για χάρη σου να κλαίω,
μη θες όταν εσύ γελάς, για χάρη σου να κλαίω.
|
Méra ti méra pismata chirótera mu kánis,
pes mu ti thes ke ti zitás ke se belá me vánis,
pes mu ti thes ke ti zitás ke se belá me vánis.
Ta pismata su ta kutá, kakiá ke pismatára,
me kánan ke siníthisa ke míte díno diára,
me kánan ke siníthisa ke míte díno diára.
Oaréthika na s’ arotó ke páli na ipoféro,
ki áma chrostás tis Michalus, pes mu to na to kséro,
ki áma chrostás tis Michalus, pes mu to na to kséro.
Άse to pisma to polí ke de su pái sto léo,
mi thes ótan esí gelás, gia chári su na kleo,
mi thes ótan esí gelás, gia chári su na kleo.
|