Δυο σχολεία του αιώνα
λέγαν του παλιού καιρού
το Γεντί Κουλέ το ένα
και το Μπούρτζι τ’ Αναπλιού.
Μα εγώ αλλιώς τα ξέρω,
μου τα είπανε παντού,
δυο σχολειά ήταν του πόνου,
δυο σχολειά και του καημού.
Και η αλήθεια είν’ αυτή,
γραμμένη σε δυο στίχους
που τη φυλάνε οι καιροί
στων μπουντρουμιών τους τοίχους.
Μανούλα, αν είσαι με καρδιά,
στο Μπούρτζι έλα δυο σκαλιά
και στου ’φταπύργιου το σχολειό
να δεις τι κόλαση περνώ.
Το Μπούρτζι κι ο Γεντί Κουλές:
δυο πόρτες, μάνα μου, πικρές.
Δάσκαλοι πρωί και βράδυ
δέκα κέρβεροι φρουροί
και ακίνητος ο χρόνος
στη δική του μηχανή.
Καθημερινό τραγούδι
το αχ βαχ απ’ τις καρδιές,
και για μάθημα όλη μέρα
των φυλάκων οι βρισιές.
Και η αλήθεια είν’ αυτή,
γραμμένη σε δυο στίχους
που τη φυλάνε οι καιροί
στων μπουντρουμιών τους τοίχους.
Μανούλα, αν είσαι με καρδιά,
στο Μπούρτζι έλα δυο σκαλιά
και στου ’φταπύργιου το σχολειό
να δεις τι κόλαση περνώ.
Το Μπούρτζι κι ο Γεντί Κουλές:
δυο πόρτες, μάνα μου, πικρές.
|
Dio scholia tu eóna
légan tu paliu keru
to Gentí Kulé to éna
ke to Burtzi t’ Anapliu.
Ma egó alliós ta kséro,
mu ta ipane pantu,
dio scholiá ítan tu pónu,
dio scholiá ke tu kaimu.
Ke i alíthia in’ aftí,
gramméni se dio stíchus
pu ti filáne i keri
ston buntrumión tus tichus.
Manula, an ise me kardiá,
sto Burtzi éla dio skaliá
ke stu ’ftapírgiu to scholió
na dis ti kólasi pernó.
To Burtzi ki o Gentí Kulés:
dio pórtes, mána mu, pikrés.
Dáskali pri ke vrádi
déka kérveri fruri
ke akínitos o chrónos
sti dikí tu michaní.
Kathimerinó tragudi
to ach vach ap’ tis kardiés,
ke gia máthima óli méra
ton filákon i vrisiés.
Ke i alíthia in’ aftí,
gramméni se dio stíchus
pu ti filáne i keri
ston buntrumión tus tichus.
Manula, an ise me kardiá,
sto Burtzi éla dio skaliá
ke stu ’ftapírgiu to scholió
na dis ti kólasi pernó.
To Burtzi ki o Gentí Kulés:
dio pórtes, mána mu, pikrés.
|