|
Μην μετράς τις στιγμές
η ευτυχία που θες,
δεν χωρά σε αριθμούς
και σε πράξεις.
Έχει η κάθε στιγμή
την δική της πνοή,
και φυσά μια χαρά,
και μια λύπη
Κι αν υπάρχουν βραδιές,
σκοτεινές και υγρές,
που σου φέρνουν στα μάτια,
το δάκρυ
Κρύβουν κάποιες χαρές
φωτεινές αστραπές,
που σε βγάζουν στου γέλιου
την άκρη
Μην μετράς τις στιγμές
η ευτυχία που θες,
δεν χωρά σε αριθμούς
και σε πράξεις.
Έχει η κάθε στιγμή
την δική της πνοή,
και φυσά μια χαρά,
και μια λύπη
Κι αν υπάρχουν βραδιές,
που σε κάνουν να κλαις,
να μετράς την βροχή,
για χαλάζι
Κρύβουν κάποιες φωνές
που σου λένε μην κλαις,
και θα δεις την ζωή σου
να αλλάζει
|
Min metrás tis stigmés
i eftichía pu thes,
den chorá se arithmus
ke se práksis.
Έchi i káthe stigmí
tin dikí tis pnoí,
ke fisá mia chará,
ke mia lípi
Ki an ipárchun vradiés,
skotinés ke igrés,
pu su férnun sta mátia,
to dákri
Krívun kápies charés
fotinés astrapés,
pu se vgázun stu géliu
tin ákri
Min metrás tis stigmés
i eftichía pu thes,
den chorá se arithmus
ke se práksis.
Έchi i káthe stigmí
tin dikí tis pnoí,
ke fisá mia chará,
ke mia lípi
Ki an ipárchun vradiés,
pu se kánun na kles,
na metrás tin vrochí,
gia chalázi
Krívun kápies fonés
pu su léne min kles,
ke tha dis tin zoí su
na allázi
|
