Τρελή ναζού
αφού μου σκλάβωσες το νου
γιατί μ’ αφήνεις μόνο,
πικρό φαρμάκι, πόνο,
μαράζι να ‘χω στην καρδιά.
Πες μου τι σου ‘φταιξα,
πες μου κακιά
και κάνω στίχους
στα γλυκά σου μάτια,
πάψε ναζού μου, καμωματού μου
κι έλα στην πρώτη σου φωλιά.
Για σένα κλαίγω,
πονώ, πεθαίνω και στο λέγω,
μα εσύ γελάς για μένα
κακούργας μάνας γέννα,
δεν έχεις μέσα σου καρδιά.
Εγώ τι σου ‘φταιξα,
πες μου κακιά
και σ’ άλλον δίνεις
τα γλυκά σου τα φιλιά,
πάψε ναζού μου, καμωματού μου
κι έλα στην πρώτη σου φωλιά.
Πες μου τι σου ‘φταιξα,
πες μου κακιά
και κάνω στίχους
στα γλυκά σου μάτια,
πάψε ναζού μου, καμωματού μου
κι έλα στην πρώτη σου φωλιά.
|
Trelí nazu
afu mu sklávoses to nu
giatí m’ afínis móno,
pikró farmáki, póno,
marázi na ‘cho stin kardiá.
Pes mu ti su ‘fteksa,
pes mu kakiá
ke káno stíchus
sta gliká su mátia,
pápse nazu mu, kamomatu mu
ki éla stin próti su foliá.
Gia séna klego,
ponó, petheno ke sto légo,
ma esí gelás gia ména
kakurgas mánas génna,
den échis mésa su kardiá.
Egó ti su ‘fteksa,
pes mu kakiá
ke s’ állon dínis
ta gliká su ta filiá,
pápse nazu mu, kamomatu mu
ki éla stin próti su foliá.
Pes mu ti su ‘fteksa,
pes mu kakiá
ke káno stíchus
sta gliká su mátia,
pápse nazu mu, kamomatu mu
ki éla stin próti su foliá.
|