|
Στα μάτια σε κοιτάζω σαν δακρύζεις
να δω αληθινά αν κλαις για μένα.
Ταινία του εξήντα μου θυμίζεις
γεμάτη δάκρυα σκηνοθετημένα.
Χρώματα αλλάζεις
όταν μ’ αγκαλιάζεις
κι ας κάνεις πως παθιάζεσαι για μένα.
Μα εγώ που σε λατρεύω
στα χείλη σου μαντεύω
πως μ’ άλλον με μοιράζεσαι και μένα.
Στα μάτια σου κοιτάζω τις εικόνες
τη σκέψη σου να δω ζωγραφισμένη.
Μα βλέπω στης ματιάς σου τις οθόνες
πως είσαι από καιρό αλλού δοσμένη.
|
Sta mátia se kitázo san dakrízis
na do alithiná an kles gia ména.
Tenía tu eksínta mu thimízis
gemáti dákria skinothetiména.
Chrómata allázis
ótan m’ agkaliázis
ki as kánis pos pathiázese gia ména.
Ma egó pu se latrevo
sta chili su mantevo
pos m’ állon me mirázese ke ména.
Sta mátia su kitázo tis ikónes
ti sképsi su na do zografisméni.
Ma vlépo stis matiás su tis othónes
pos ise apó keró allu dosméni.
|
